دل پیش کسی باشد و وصلش نتوانی

لعنت به من و زندگی و عشق و جوانی!

 

تا پیش تو آورد مرا، بعد تو را برد!

قلبم شده بازیچۀ دنیای روانی

 

باید چه کنم با غم و تنهایی و دوری؟

وقتی همه دادند به هم دست تبانی!

 

در چشم همه، روی لبم خنده نشاندم

در حال فروخوردنِ بغضی سرطانی

 

آیا شده از شدت دلتنگی و غصه

هی بغض کنی؟ گریه کنی؟ شعر بخوانی؟

 

دل‌تنگ توام ای که به وصلت نرسیدم

ای کاش خودت را سر قبرم برسانی

 

سید تقی سیدی