عاشقم سوخته ام وا بگذارید مرا

لحظه ای با دل شیدا بگذارید مرا

من در افتاده ام از پا دگر ای همسفران

ببرید از من و تنها بگذارید مرا

سرنوشت من و دل بی سر و سامانی بود

به قضا و قدر اینجا بگذارید مرا

عاقلان راه سلامت به شما ارزانی

من که مجنونم و رسوا بگذارید مرا

خسته و کوفته از شور وشر زندگی ام

یکدم آسوده ز غوغا بگذارید مرا

تلخکامم که به غمخواری من بنشینید

شاد از آنم که به غمها بگذارید مرا

دل دیوانه ی عاشق نشود پند پذیر

بهتر آنست بخود وابگذارید مرا